خورشید بود و مثل عدالت، کریم بود

یعنی که جلوه‌گاه خدای رحیم بود

از کاخ‌های سبز، دلش سخت می‌گرفت

در قله عدالت و عصمت مقیم بود

موسای وقت بود و مسیحای روزگار

طوفان به وقت خویش و به‌وقتش نسیم بود

در کوچه‌های شب‌زده آهنگ گام او

زیباترین سرود به گوش یتیم بود

در وسعت حقیر کلامم چه گویمش؟!

از او که مثل عشق و حقیقت، عظیم بود

در جست‌وجوی نقش و نگار چه می‌رویم؟

وقتی که فرش خانه مولا گلیم بود…

مولا! به گوش چاه چه خواندی، به من بگو!

هرچند محرم تو خدای علیم بود

بر بام قرن، ای پدر خاک! نام تو

تکرار سبز حادثه‌ای از قدیم بود

برگرقته از سایت تبیان http://www.tebyan.net

 در سوگ امام علی(علیه السلام)

– پرتو روز قبل از پایان یافتن آن از میان رفت، ای شعر اشکهایی را برای رثای امام بیاور.

– و یاد کن آن عقاب را که در اوج [آسمان بزرگی­ ها] بود و [ به پليدي دنيا] آلوده نگشت و پیرامون او همه پاکی بود.

– عقابی که با پهنای بالش پرتو خورشید را می پوشانْد و گستره­ی وجودی اش فضا را پر می­کرد.

– اي همسر دختر پيامبر! اخلاق تو از جايگاه عيوق در آسمان بالاتر است.

– ويژگي نور همين است كه پاك بماند و گرد و غبار به ژرفاي پاكي­اش نرسد.

– بس كن اي عبدالرحمن، اي پستِ قبيله­ ي مراد، اي دشمن آسمان، ای کینه توز

– مسجد يتيم آن گاه که از ميان فقيهان خود امام(ع) را از دست داد به سختي به گريه نشست.

– و شطّ و فرات گريستند و چَهچَه بلبلان بر درختان سرسبز فروخُفت!

[۱]ـ عيد الغدير، ص۱۸۳ـ ۱۸۷٫

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «مَن أَرادَ أَنْ يَرَى آدَمَ فِي عِلمِه، و نُوحاً في طَاعَتِه، و إِبراهِيمَ فِي خُلَّتِه، و مُوسَى فِي هَيبَتِه، و عِيسَى في صَفوَتِه، فَليَنظُرْ إلَى عَليِّ بنِ أبي طَالبٍ» (كسي كه مي‌خواهد علم آدم و طاعت نوح و دوستي إبراهيم و هيبت موسي و برگزيدگي عيسي را ببيند، پس بايد به علي بن ابي طالب نگاه كند)

شاعر متعهد و فرزانه شیعی با توجه به این حدیث شریف و احادیث مشابه در چکامه ای ۱۶۰ بیتی سعی در بیان شباهتهای علی(علیه السلام) و پیامبران (علیهم السلام) نموده است. در کتاب حاضر این چکامه به فارسی روان برگردانده شده و با تکیه بر منابع حدیثی، تاریخی و ادبی به شرح و توضیح آن پرداخته شده است.